Bijen spelen een cruciale rol in ons ecosysteem. Hun bestuivingswerkzaamheden zorgen voor de voortzetting van talloze plantensoorten en de productie van voedsel. Toch blijft de juridische status van deze zoemende vriend in Vlaanderen onderwerp van discussie. Ondanks dat oudere wetgeving wijst op bescherming, lijken recente wetswijzigingen en beleidsverklaringen te suggereren dat bijen – met name honingbijen – niet langer expliciet beschermd zijn. Hoe verklaren we deze ogenschijnlijke tegenstrijdigheid, en wat betekent dit voor de praktijk én de jaarlijkse Week van de Bij?

Historische Context en Wettelijke Ontwikkeling
De Wet van 10 juli 1973 inzake natuurbescherming stelde dat inheemse diersoorten, waaronder de bij, beschermd waren tegen opzettelijke vernietiging. Daarnaast verbiedt de Wet op Dierenwelzijn (1987) dat dieren onnodig mogen lijden door menselijk handelen. Deze wetten boden samen een wettelijke basis waarin bijen als waardevol natuurgoed werden gezien. Echter, met de invoering van het Vlaams Natuurdecreet van 1997 en de recente vervanging van de Dierenwelzijnswet door de Vlaamse Codex Dierenwelzijn, is er sprake van een herstructurering van de betrokken wetgeving. Juridische teksten vermelden inmiddels niet expliciet de bescherming van bijen. Beleidsambtenaren van het Departement Omgeving en Dierenwelzijn Vlaanderen benadrukken dat er wel flankerende maatregelen zijn om de bijenpopulatie te ondersteunen, maar een specifieke bescherming zoals bij andere bedreigde diersoorten ontbreekt in de wetgeving.
Praktijk versus Beleidsverklaring
In de praktijk wordt bijennestbeheer vaak overgelaten aan imkers, die bij voorkeur de kolonies diervriendelijk overbrengen.
Dit is zeker een positieve benadering, maar roept de vraag op of er voldoende wettelijke kaders bestaan om te voorkomen dat bijen onnodig worden gedood. De discussie verergert wanneer partijen in de praktijk beamen dat bijen als huisdier worden beschouwd – een classificatie die wel inzichten biedt, maar geen waterdichte preventie tegen het vernietigen van een bijenvolk indien van economische of veiligheidsredenen.

De Week van de Bij: Educatie of Politieke Marketing?
Opmerkelijk is dat, ondanks de verklaring van sommige beleidsmedewerkers dat bijen geen specifieke bescherming behoeven, er jaarlijks nog steeds een Week van de Bij wordt georganiseerd. Deze week heeft als doel publiek bewustzijn te creëren over het belang van de bij voor biodiversiteit en voedselproductie. Maar roept dit evenement ook vragen op:
-
Waarom blijft deze week bestaan als de politiek stelt dat bijen geen bijzondere wettelijke bescherming nodig hebben?
-
Is de Week van de Bij dan meer een culturele en educatieve campagne dan een weerspiegeling van een juridische noodzaak? Het evenement fungeert als platform om mensen te informeren en te inspireren, maar tevens als een oproep tot meer doeltreffend natuurbeschermingsbeleid. Er lijkt een duidelijke roep te zijn vanuit zowel burgers als natuurbeschermers om in de wetgeving de essentiële rol van bijen te erkennen.

Een Oproep tot Duidelijkheid en Actie
Het is voor iedereen duidelijk dat bijen onmisbaar zijn voor onze natuur en voedselzekerheid. De huidige juridische situatie – waarin de expliciete bescherming ontbreekt – creëert ruimte voor misverstanden en mogelijk contradictionaire praktijken. Het is tijd om stil te staan bij belangrijke vragen:
-
Moeten we niet streven naar een duidelijke wettelijke erkenning en bescherming van bijen, in lijn met hun ecologische waarde?
-
Hoe kan het beleid worden aangepast om de diervriendelijke verwijdering en het behoud van bijen consistent en wettelijk onderbouwd te maken?
-
Is het evenement, de Week van de Bij, een noodzaak om het maatschappelijke besef over de bij te vergroten, of kan dit beleidstechnisch beter worden verankerd?

Hoewel de huidige wetgeving in Vlaanderen geen expliciete bescherming biedt aan bijen, biedt de culturele inzet – zoals de Week van de Bij – een belangrijke tegenhanger. Dit evenement herinnert ons eraan dat, ongeacht de politieke of juridische standpunten, de bij een essentiële speler blijft in ons ecosysteem. De discussie zou daarom moeten dienen als een uitgangspunt om in overleg met imkers, natuurbeschermers en beleidsmedewerkers te streven naar een heldere en eenduidige regelgeving. Zo garanderen we dat onze bijen niet alleen in de praktijk, maar ook juridisch de bescherming krijgen die zij verdienen.
Oproep aan Lezers en Beleidsmakers Wat denk jij? Moeten we stappen ondernemen om de bescherming van bijen explicieter in de wet vast te leggen? Ik nodig beleidsmakers, natuurbeschermers, imkers en iedereen die om onze natuur geeft uit om in dialoog te gaan en samen te werken aan een toekomst waarin de bij niet alleen geëerd, maar ook beschermd wordt.
Gerichte Vragen
-
Over de wettelijkheid en regelgeving:
-
Welke specifieke wetgeving en besluiten zijn momenteel van toepassing op de bescherming van bijen (inclusief honingbijen) in Vlaanderen?
-
Hoe verhouden de oude bepalingen (bijvoorbeeld uit de Wet van 10 juli 1973 en de Wet op Dierenwelzijn) zich tot de huidige regelgeving zoals het Vlaams Natuurdecreet en de Vlaamse Codex Dierenwelzijn?
-
Op welke gronden stelt de Vlaamse overheid dat bijen (en honingbijen) geen expliciete bescherming nodig hebben?
-
-
Over beheer en praktijk:
-
Hoe wordt in de praktijk omgegaan met bijennesten die op ongewenste locaties worden aangetroffen? Wordt er altijd gekozen voor diervriendelijke verwijdering door imkers?
-
Welke rol hebben imkers en imkersverenigingen in het verlenen van advies en tussenkomst bij overlast of incidenten met bijen?
-
-
Over de Week van de Bij:
-
Wat is het doel van de organisatie van de Week van de Bij, gegeven dat de huidige wetgeving stelt dat er geen expliciete bescherming nodig is?
-
Hoe draagt de Week van de Bij – als cultureel of educatief evenement – bij aan bewustwording over het belang van bestuivers in ons ecosysteem?
-
Wordt er tijdens deze week ook gesproken over de juridische kaders, of ligt de focus puur op educatie en natuurbescherming
-
Reactie plaatsen
Reacties