Hoogte: De plant wordt ongeveer 0,5 meter hoog.
Teelt: Citroenmelisse kan worden vermeerderd door stekken, zaaien en scheuren.
Culinair: De verse of gedroogde bladeren worden gebruikt voor het trekken van thee en als smaakmaker bij visgerechten, soepen, sauzen en omeletten.
Medicinaal: Citroenmelisse heeft een anti-stress- en anti-slapeloosheidseffect en wordt gebruikt in tinctuurvorm tegen hoofdpijn door spanning en voetschimmel.
Imkerij: De geur van de plant trekt bijen aan, waardoor imkers het blad gebruiken om bijenkorven mee in te wrijven.
Verzorgingstips:
Citroenmelisse heeft een voorkeur voor goed doorlatende grond en een zonnige tot halfschaduwrijke plek.
De plant kan geelachtig blad krijgen als deze te droog staat, maar een te vochtige en schaduwrijke plaats kan ten koste gaan van de smaak.
Allerlei:
De naam ‘melisse’ komt van het Oudgriekse woord ‘melissa’, wat ‘honingbij’ betekent, een toepasselijke naam omdat de plant veel bijen aantrekt.
Citroenmelisse wordt ook gebruikt als middel om beten van steekmuggen te voorkomen.
In fytotherapie wordt citroenmelisse geassocieerd met de snel gekwetste mens die slecht met het verleden kan omgaan en liefst contacten vermijdt.
Geschiedenis:
Melissa officinalis, heeft een rijke geschiedenis die meer dan 2000 jaar teruggaat.
De plant is oorspronkelijk afkomstig uit het Midden-Oosten, met name uit Turkije, Syrië en Palestina. Het werd door de Arabieren naar Europa gebracht, waarschijnlijk via Spanje, en werd aanvankelijk voornamelijk door kloosters geteeld.
In de oudheid werd citroenmelisse al gewaardeerd om zijn geneeskrachtige eigenschappen en aangename geur.
Griekse en Romeinse artsen zoals Dioscorides en Plinius de Oudere schreven het voor om neerslachtigheid te verdrijven en het geheugen te versterken.
Ook de beroemde Arabische arts Avicenna gebruikte citroenmelisse tegen zwaarmoedigheid.
In de Middeleeuwen werd citroenmelisse gebruikt als strooikruid in kastelen en kerken om de lucht te verfrissen en insecten te weren.
Het werd ook beschouwd als een levenselixer door Paracelsus, een invloedrijke arts uit die tijd.