Leven als een bij: hemelse alchemie op aarde
Geïnspireerd op de leringen van Omraam Mikhaël Aïvanhov
Bijen zijn meer dan nuttige bestuivers — volgens de spirituele filosoof Omraam Mikhaël Aïvanhov zijn het boodschappers van kosmische liefde, diep verbonden met de planeet Venus. In hun eenvoudige vluchten van bloem tot bloem onthullen zij een geheim: hoe het zuivere te verzamelen zonder schade te berokkenen, en hoe die nectar om te zetten in honing — een symbool van innerlijke wijsheid en spirituele rijkdom.
In hun korf heerst een sublieme collectieve orde: geen ego, geen strijd om macht, enkel dienstbaarheid aan het geheel. Dit is, aldus Aïvanhov, een spiegel voor de menselijke samenleving zoals die zou kunnen zijn. Hij moedigt ons aan de bij als voorbeeld te nemen: laat ons het licht zoeken, het goede verzamelen en onze ervaringen omzetten in honing die zelfs de hemelse wereld voedt.
Aïvanhov wijst erop dat het verdwijnen van bijen niet alleen ecologisch alarmerend is, maar ook een spirituele waarschuwing: wanneer de mens zich afsluit van de harmonie met de natuur, trekken de lichtwezens zich terug. De bij herinnert ons eraan dat het pad van transformatie begint bij aandacht, zuiverheid en dienstbaarheid.
“De enige les die de ware ingewijden ons geven, is hoe te leven als bijen: hoe het beste te halen uit de natuur en uit elke ziel, en er honing van te maken die de engelen voedt.”
Laten we dus de bij beschouwen als een spirituele gids — klein, maar krachtig — die ons wijst op het goddelijke in het dagelijkse.
De bij en de kruiden: een heilige samenwerking tussen aarde en licht
In de tuin van de schepping zijn niets en niemand toevallig. Alles leeft in een subtiele harmonie, een kosmische symfonie waarin elk wezen zijn toon zingt. De bij en het kruid — ogenschijnlijk eenvoudig — zijn in werkelijkheid twee schakels in een heilige keten van transformatie.
Volgens de leringen van Meester Omraam Mikhaël Aïvanhov is de bij een wezen dat leeft volgens de wetten van de zon. Zij zoekt het licht, het zuivere, het geurige — en zij vindt dit vaak in de bloemen van geneeskrachtige planten. Lavendel, tijm, salie, rozemarijn… het zijn niet enkel kruiden voor het lichaam, maar ook voor de ziel. En het is de bij die deze planten helpt hun boodschap te verspreiden.
“De bij is een alchemist. Zij verzamelt het vluchtige, het etherische, en maakt er iets tastbaars van: honing. Zo moet ook de mens leren het onzichtbare te vangen — een gedachte, een geur, een trilling — en het om te zetten in een daad van liefde.”
— Omraam Mikhaël Aïvanhov, uit de lezingen over de natuur als spiegel van de ziel
Wanneer een bij landt op een bloeiende tijmstruik, is dat geen toevallige ontmoeting. Het is een uitwisseling van energieën. De plant geeft haar geur, haar nectar, haar trilling. De bij ontvangt dit, en draagt het verder — niet alleen fysiek, maar ook op subtiel niveau. In de esoterische leer wordt gezegd dat bijen etherische dragers zijn: zij verspreiden niet enkel stuifmeel, maar ook de ziel van de plant.
Kruiden zijn, in de visie van Aïvanhov, levende intelligenties. Zij zijn ontstaan uit de liefde van de aarde en de invloeden van de sterren. Sommige kruiden dragen de kracht van Mars (zoals brandnetel of rozemarijn), andere de zachtheid van Venus (zoals kamille of roos). En het is de bij die deze krachten verzamelt, mengt en omzet in honing — een elixer dat zowel het lichaam als de geest kan voeden.
“Wanneer je honing eet, eet je zonlicht, verzameld door bloemen en bezegeld door bijen. Het is een voedsel dat de mens herinnert aan zijn oorsprong: licht.”
— Omraam Mikhaël Aïvanhov, uit de Izvor-reeks
In deze tijd, waarin de mens steeds verder verwijderd raakt van de natuur, is het belangrijk opnieuw te leren luisteren. Niet met het verstand, maar met het hart. De geur van lavendel, het gezoem van een bij, de smaak van verse honing — dit zijn geen toevallige sensaties. Het zijn poorten naar een subtielere wereld, waarin alles doordrongen is van betekenis.
De bij en het kruid nodigen ons uit tot een ander leven: trager, aandachtiger, afgestemd op de ritmes van de aarde en de sterren. Een leven waarin we, net als zij, het licht zoeken in het kleine, het eenvoudige, het natuurlijke.
Deze tekst is geïnspireerd op de leringen van Omraam Mikhaël Aïvanhov (1900–1986), spiritueel filosoof en leraar van de Universele Witte Broederschap. Zijn inzichten over bijen, planten en de subtiele wereld zijn verspreid over honderden voordrachten, waaronder de Izvor-reeks en de lezingen over de natuur als spiegel van de ziel.
Reactie plaatsen
Reacties