Een magisch-realistische roman over liefde, verlies en de fluistering van het onzichtbare
Sommige boeken lees je met je ogen, andere met je hart. The Murmur of Bees van Sofía Segovia is er een die je ondergaat met je hele wezen. Het is een verhaal dat zich afspeelt in het noordoosten van Mexico, tijdens de woelige jaren van de Mexicaanse Revolutie en de Spaanse grieppandemie van 1918 — maar het is tegelijk tijdloos, gedragen door een fluistering die ouder is dan woorden: het gezoem van bijen.
🌿 Een kind onder een zwerm
Het verhaal begint met een vondst die het leven van een familie voorgoed verandert. Onder een brug, gewikkeld in een zwerm bijen, wordt een baby gevonden. Hij is misvormd, met een gespleten gehemelte, en kan niet spreken. Maar hij is niet alleen. De bijen wijken nooit van zijn zijde. Ze beschermen hem, begeleiden hem, en lijken met hem te communiceren.
Het kind krijgt de naam Simonopio, en wordt opgenomen door de familie Morales — landeigenaren met een groot hart en een open geest. Terwijl de buitenwereld in chaos verkeert, groeit Simonopio op als een mysterieus, bijna mythisch wezen. Hij bezit een intuïtieve wijsheid, een soort helderziendheid, en een diepe verbondenheid met de natuur. Zijn bijen zijn zijn ogen, zijn oren, zijn schild.
🧶 Een verhaal in lagen
Segovia weeft haar roman als een tapijt van stemmen, herinneringen en perspectieven. De verteller is Francisco Jr., het kind dat opgroeit in de schaduw van Simonopio, en die terugblikt op zijn jeugd met verwondering en melancholie. Door zijn ogen zien we hoe Simonopio niet alleen een buitenstaander is, maar ook een beschermer, een gids, een brug tussen werelden.
De roman raakt aan grote thema’s:
-
De kracht van het onzichtbare: hoe intuïtie, liefde en verbondenheid sterker zijn dan woorden.
-
De rol van de natuur als bondgenoot: de bijen zijn geen symbolen, maar levende wezens met een eigen intelligentie.
-
De strijd tussen vooruitgang en traditie: de revolutie woedt niet alleen buiten, maar ook in de harten van mensen.
-
De helende kracht van acceptatie: Simonopio wordt niet genezen, maar geliefd zoals hij is — en dat maakt hem krachtiger dan wie ook.
🐝 Waarom je dit boek zou moeten lezen
-
Voor de magie: Segovia’s stijl is doordrenkt van magisch realisme, in de traditie van Gabriel García Márquez.
-
Voor de bijen: zelden werden deze wezens zo teder en mystiek beschreven. Ze zijn geen bijzaak, maar de ziel van het verhaal.
-
Voor de troost: ondanks verlies, ziekte en conflict is dit een boek dat hoop ademt. Het herinnert ons eraan dat het leven, zelfs in zijn vreemdste vormen, heilig is.
-
Voor de schoonheid: de taal is rijk, zintuiglijk, en vol liefde voor het land, de mensen en het onverklaarbare.
“Sommige mensen worden geboren met een fluistering in hun hart. Simonopio was zo iemand. En de bijen waren zijn stem.”
— Vrij geïnspireerd op de sfeer van het boek
📖 The Murmur of Bees Auteur: Sofía Segovia Oorspronkelijke titel: El murmullo de las abejas Vertaling: Simon Bruni Uitgever: AmazonCrossing Jaar: 2015 (Spaans), 2019 (Engels) Genre: Historische fictie, magisch realisme
Reactie plaatsen
Reacties