Veranderingen op til – winter, opruimen en nieuwe ruimte
De eerste winterprik heeft zijn werk gedaan.
De natuur trekt zich terug, vertraagt, verstilt.
Zelfs de Aziatische hoornaar, die de voorbije maanden zo’n bedreiging vormde, is stilgevallen.
De bijen zitten nu dicht tegen elkaar in een tros, hopelijk veilig en wel, met genoeg voedselvoorraad om de koude maanden door te komen. Het openen van de kast is in deze temperaturen niet aangewezen – het is tijd om hen met rust te laten, te vertrouwen dat ze hun weg vinden door de winter.
En terwijl de natuur haar eigen ritme volgt, voel ik dat er ook in mijn leven veranderingen op til zijn.
De vrouwencirkel, die ik samen met Nina begon, komt na bijna een jaar tot een einde.
Nina gaf aan dat haar pad een andere richting inslaat, en omdat we samen begonnen zijn aan dit verhaal, voelt het juist om ook samen te stoppen.
Het was een rijk jaar, vol spiegels, verbindingen en zachte kracht. Een cirkel die gedragen werd door prachtige vrouwen, en die nu mag afronden – niet als een definitief einde, maar als een poort naar iets nieuws.
Thuis ben ik intussen bezig met opruimwerken.
Ik ben een atelier aan het vormen, een plek waar creatie en stilte elkaar mogen ontmoeten.
Er moet nog heel wat rommel weg, maar het voelt goed om ruimte te maken.
Tijdens het opruimen kom ik ook oude brieven tegen – brieven vol verwijten en boosheid van een familielid.
Ze herinneren me aan pijn, maar tegelijk voel ik dat ook deze nu mogen opgeruimd worden.
Het is tijd om plaats te maken voor betere en goede dingen.
Mijn atelier heeft niet alleen fysieke ruimte nodig, maar ook energetische ruimte.
En zo hoor ik ook bij anderen dat er plaats komt voor nieuwe dingen. Een nieuwe wind komt aangewaaid liet een lieve ziel me weten.
Het is alsof het universum alles aan het opruimen is, ons voorbereidt om iets fantastisch op te vangen.
Dat hoop ik tenminste.
Aan de ene kant ga ik in wintermodus: naar binnen keren, voelen wat juist is, rust zoeken in de donkere maanden.
Aan de andere kant weet ik dat er iets nieuws gaat komen.
Stil hoop ik er al een glimp van op te vangen, maar misschien blijft het een totale verrassing tot het zich aandient.
We worden voorbereid op verandering – in grote letters.
Of dit abrupt zal zijn, of geleidelijk en bijna onmerkbaar, dat weet ik niet.
Maar ik ben benieuwd.
En ondertussen kies ik voor rust en diepte, voor het koesteren van de stilte en het vertrouwen dat de wind ons brengt waar we moeten zijn.
In voelen en verdieping!
Reactie plaatsen
Reacties