Weegbree is in de middeleeuwse geneeskunde de bekende wondplant. In de Negenkruidenspreuk staat zij symbool voor standvastigheid en heling.
in de Negenkruidenspreuk
De spreuk eert weegbree als de “moeder van kruiden” en toont haar onverwoestbare kracht:
Oorspronkelijke tekstfragment
ofer ðē crǣtu curran, ofer ðē cwene rōdan,
ofer ðē brȳde bryodedon, ofer ðē feorfas fnærdon;
eallum ðu ðē onwiðstode and onwiðstunedest;
swa ðu onwiðstonde āttre and onflyge
and ðǣm lēðan þe geond lond fēred.
Nederlandse vertaling
oostwaarts geopend, van binnen krachtig;
karren rolden over u, vrouwen reden over u,
bruiden weenden over u, ossen snorden over u;
tegen allen standhield gij en weerstond gij;
zo hebt gij weerstaan gif en luchtonheil
en het kwade dat over het land trekt.
Botanische Kenmerken
-
Laagblijvende, winterharde plant met ovale, geribde bladeren.
-
Onopvallende bloemtaren op lange, kale bloemstengels.
-
Groeit op onbemeste grond, bermen en paadjes.
Geneeskracht en Gebruik
-
Rijk aan slijmstoffen: verzacht en kalmeert ontstoken huid.
-
Uitwendig: bladvet of poeder bij insectenbeten, eczeem en kleine wonden.
-
Inwendig: thee bij hoest, keelpijn en maagzweren.
Symboliek
-
Kracht en herstel: groeit onverschrokken in omgewoelde grond.
-
Moederlijke energie: koesterend en omhullend.
-
Standvastigheid: niets kan haar verpletteren, net als weegbree alle tegenslag doorstaat.
Reactie plaatsen
Reacties