In de derde week van advent worden we uitgenodigd om ons te verbinden met de dierenwereld.
Waar steen ons grondt en plant ons hoop geeft, brengt het dier ons in beweging.
Het dier leeft vanuit instinct, vanuit een diepe verbondenheid met de aarde en de kosmos.
Het dierenrijk leert ons:
-
Levenskracht: dieren bewegen, ademen, dragen de energie van vitaliteit.
-
Instinct en wijsheid: zij volgen hun innerlijke kompas, zonder twijfel of omwegen.
-
Verbondenheid: in hun ogen zien we een spiegel van onze eigen ziel.
-
Diversiteit: elk dier draagt een eigen energie – de bij met haar toewijding, de vogel met zijn vrijheid, de lynx met haar stille kracht.
In deze week mogen we stilstaan bij onze eigen levenskracht en instinct. Advent verdiept zich hier in de vraag: hoe beweeg ik door de duisternis, welke energie draagt mij, welk dier loopt naast mij?
Nu, in de derde week, voel ik hoe de dierenwereld mij aanspreekt. Ik denk aan de bijen die rusten in hun winterse stilte, maar toch een onzichtbare gemeenschap vormen. Ik denk aan vogels die de lucht doorkruisen, zelfs in koude dagen. En ik voel de aanwezigheid van mijn eigen gids – de lynx – die mij leert om in stilte te bewegen, scherp te zien, en mijn onzekerheid om te vormen tot kracht.
Wanneer ik mijn spiraal van klei verder opbouw, voeg ik nu symbolen van dieren toe. Soms een klein beeldje, soms een veer, soms een teken dat ik zelf maak. Het is mijn manier om de dierenwereld zichtbaar te maken in mijn rituele reis.
👉 Mijn ritueel: de bijen horen al lang bij mij. Daarom neem ik de tijd om een bijenwaskaars aan te steken. Ik voel de warmte, neem de geur in mij op, en toon mijn dankbaarheid voor de bijen die de zon een vaste vorm hebben gegeven en er bijenwas van gemaakt hebben. Terwijl de vlam brandt, luister ik diep naar welk dier mij roept en een boodschap wil doorgeven. Het kan een dier zijn dat ik zie in mijn tuin, een dier dat ik voel in mijn hart, of een dier dat zich in mijn dromen aandient. Ik geef dit dier een plaats in mijn spiraal, zodat het deel wordt van mijn reis.
Advent als levende reis
Samen vormen steen, plant en dier de eerste drie lagen van mijn pad:
-
Steen: stilte en gronding.
-
Plant: hoop en groei.
-
Dier: beweging en verbondenheid.
Het is een weg die mij dieper de duisternis in leidt, maar tegelijk steeds meer energie en leven toont. Advent is voor mij geen aftellen, maar een verdieping: een reis door de schepping, een reis naar binnen, een reis naar het licht dat in mij geboren wil worden.
Uitnodiging
Vandaag, in de derde week, nodig ik jou uit om ook stil te staan bij het dierenrijk. Misschien zie je een vogel in de lucht, misschien denk je aan een dier dat jou dierbaar is, misschien voel je een gids die jou wil vergezellen.
Laat dit dier jouw spiegel zijn, jouw metgezel in de duisternis. Geef het een plaats in jouw eigen rituele reis, zodat ook jij de beweging en verbondenheid van het dierenrijk kunt ervaren.
Reactie plaatsen
Reacties