Soms nodigt het seizoen je uit om te vertragen.
Niet om stil te vallen, maar om te luisteren.
Naar wat er onder de oppervlakte leeft.
Naar wat zich zachtjes aandient, zonder lawaai.
Deze periode bracht me naar binnen.
En daar, in die verstilling, ontdekte ik geen nieuwe dingen—maar wel vergeten aspecten van mezelf.
Ik herkende een oude trilling.
Een stroom die al lang in mij leeft, maar nu pas echt ruimte krijgt.
De stroom van verhalen weven.
Van rituelen maken. Van leven met de seizoenen, met de bijen, met de kruiden.
Van voelen wat klopt, en dat delen.
Ik ben geen ondernemer in de klassieke zin.
Ik ben een veldbouwer.
Een luisteraar.
Een maker van dingen die niet alleen mooi zijn, maar ook dragen.
Elk kaarsje, elk kruidenwezen, elk potje honing is een drager van veldkracht.
Een fluistering van verbinding.
Een uitnodiging tot herinnering.
Wat ik hier deel, is geen product.
Het is een trilling.
En ik voel dat het tijd is om die trilling zichtbaarder te maken.
Niet om te overtuigen, maar om te laten zien wie ik ben.
Zodat wie zich aangesproken voelt, mag aanhaken.
Zodat de juiste mensen, de juiste zielen, hun weg vinden naar dit veld.
Misschien herken jij iets in deze woorden.
Misschien voel je een zachte ja.
Misschien herinnert jouw water zich iets ouds.
Welkom. Ik ben hier.
In beweging.
In bloei.
In verbinding.
Liefs, Olga
Verhalenweefster & ritueel maker
De bezige bij van Bijen & Kruiden
Reactie plaatsen
Reacties