Van kleins af aan hoorde ik verhalen van mijn vader over kleine boeketjes van kruiden en groen.
Ze werden vroeger in stallen gehangen, als bescherming tegen blikseminslag, ongewenste beestjes en zelfs ongewenst bezoek.
Deze bundels, gewijd door de kerk of eenvoudigweg door een intentie van de maker, droegen een kracht die diep geworteld was in het land en de mensen. Mijn grootmoeder, die ik nooit heb ontmoet maar op wie ik zou lijken, deed dit zelf: ze gaf de kruiden haar eigen zegen, haar eigen bezieling.
Later ontdekte ik dat deze bundels hier in België een naam dragen: kruidenwis.
Een bundeltje dat niet alleen kruiden bevat, maar ook kennis, intentie en bescherming.
Soms hoorde ik dat er zeven of negen kruiden in moesten, soms zelfs eenentwintig.
Maar mijn hart vond daar geen rust in.
Want wat mijn vader vertelde, klopte meer: het aantal is niet vastgelegd, het is verbonden met cultuur, regio en geloof.
Numerologie kan richting geven, maar uiteindelijk is het de intentie die telt.
Zo is het overal anders. In Polen bijvoorbeeld worden kruidenbundels op 15 augustus gewijd, op het feest van Moeder Gods van de kruiden(Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart). Daar gelooft men dat de planten op die dag hun grootste kracht dragen, misschien deels omdat men gelooft dat Maria’s graf gevuld was met kruiden en bloemen.
De kerk gaf er een wijding aan, maar de wortel van het ritueel ligt veel dieper: in de aarde, in de mensen, in de cultuur.
Ook de zomerzonnewende is een krachtig moment: bloemenkransen voor Sint-Jan, bloemenwielen die het water raken, koekjes met kruiden en bloemblaadjes.
Elk moment van het jaar draagt zijn eigen energie, en elk moment kan dus bijzonder genoeg zijn om een kruidenwis te maken.
Het gaat niet om het exacte aantal kruiden of de precieze dag.
Het gaat om de aandacht en de intentie.
Een bundel wordt bezield door wat je erin legt: jouw verbinding met de aarde, de zon, de natuur rondom je.
Dit jaar heb ik voor het eerst een winterse kruidenwis gemaakt, in de tweede adventsweek.
Volgens sommige visies is dit de week van het plantenrijk, en dat voelde juist.
De dagen worden donkerder, de natuur trekt zich terug, de energie van de planten zakt naar de wortels.
Toch ontdekte ik dat er nog zoveel groen is, zoveel leven, zelfs bloei: goudsbloem en paarse dovenetel, die ondanks de kou hun licht laten zien.
Het maken van deze winterwissen bracht me verstilling en meditatie.
Het was een zaligheid om te ervaren dat de geur van de kruiden, de aanraking van het groen, een explosie van herinnering en vreugde losmaakt.
Het is alsof de bundels fluisteren: wij dragen de energie van de aarde, wij beschermen, wij verbinden.
Zo zijn deze winterse kruidenwissen een geschenk voor de adventstijd.
Ze dragen de warmte van traditie, de kracht van intentie en de vreugde van het plantenrijk.
Een bundel om te geven, om te ontvangen, om te koesteren in de donkerste dagen van het jaar.
binnenkort zet ik ze in de winkel, nog wat werk aan de begeleidende kaartjes.
Wat doe of maak jij deze tweede adventsweek zoal?
Reactie plaatsen
Reacties